Sayın Kireçci, Tolstoy'un bir hikayesi geldi aklıma ve payla

Sayın Kireçci, Tolstoy'un bir hikayesi geldi aklıma ve paylaşmak istedim. Bir gün fakirlik içindeki bir adam neden benimde bir arazim yok, olsaydı üzerine ev yapar otururdum der. Yine bir gün bir yerde bir kabilenin bedava arazi verdiğini duyar ve oraya gider. ben de razi istiyorum der. kabile şefi olur der ve onu bir tepeye götürürler. tepenin önü uçsuz bucaksız arazi... adama derki; 'güneş doğumundan batımına ne kadarlık bir alanı dolaşarak çevirirsen hepsi senin yalnız güneş batmadan burda ol'. adam güneşin ışıklarıyla birlikte alanı elinden geldiğince geniş olacak şekilde çevirmeye başlar. her adımda biraz daha genişletmek ister. bir de bakarki güneş yavaş yavaş batmak üzere... koşmaya başlar yoksa herşeyi tüm emeklerini kaybedecektir. koşarkende biraz daha geniş koşayımda daha fazla arazim olsun diye düşünür. her adımda biraz daha fazla, biraz daha fazla...ve sonunda güneş batmak üzereyken başlangıç noktasına gelir ve aniden düşüp ölür. kabile reisi de onu 2 metrekarelik bir alana gömdürür. Sahip olduğu tek şey bu olur. teşekürler.

---

Yanıt : 'Değer mi bu kadar hırsa?' mı diyorsunuz...